Μια συγκριτική ερευνητική ανάλυση των εννοιών «προσκυνητής» και «θρησκευτικός τουρίστας». Μελέτη περίπτωσης: θρησκευτικοί προορισμοί στην Αχαΐα

Abstract

Η εννοιολογική διάκριση μεταξύ προσκυνητή και θρησκευτικού τουρίστα αποτελεί πεδίο επιστημονικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο της μελέτης του θρησκευτικού τουρισμού. Η παρούσα έρευνα εστιάζει στη διερεύνηση αυτής της διάκρισης, με ιδιαίτερη έμφαση σε τρεις προσκυνηματικούς προορισμούς της Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας. Στόχος της μελέτης είναι η ανάλυση των κινήτρων, των προσδοκιών και των εμπειριών των επισκεπτών/τριών, με σκοπό την ανάδειξη των διαφοροποιήσεων μεταξύ των δύο κατηγοριών και την εξαγωγή προτάσεων για τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης του θρησκευτικού τουρισμού. Η ερευνητική προσέγγιση βασίστηκε σε πρωτογενή δεδομένα, τα οποία συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων. Η έρευνα υλοποιήθηκε σε τρία, καίριας σημασίας, θρησκευτικά κέντρα της Αχαΐας που συγκεντρώνουν μεγάλη επισκεψιμότητα, την Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου, την Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας και τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου Πατρών, και περιέλαβε δείγμα 400 συμμετεχόντων/ουσών (προσκυνητές και θρησκευτικοί τουρίστες). Τα ευρήματα αναδεικνύουν αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις μεταξύ των δύο ομάδων, ιδίως ως προς τα εσωτερικά κίνητρα επίσκεψης, τη διάρκεια παραμονής, τον βαθμό συμμετοχής σε λατρευτικές πρακτικές, την ερμηνευτική προσέγγιση των ιερών τόπων καθώς και τη χρήση των νέων τεχνολογιών στους ιερούς αυτούς τόπους.