Η τέχνη ως μέσο πολιτισμικής καλλιέργειας και εκπαίδευσης

Περίληψη

Η τέχνη και η εκπαίδευση αποτελούν δύο πολιτισμικές σταθερές, στις οποίες αποτυπώνονται οι τάσεις, οι ρητές και άρρητες παραδοχές, οι προτεραιότητες και οι προσδοκίες κάθε κοινωνίας. Οι τέχνες, στο σύνολό τους, παίζουν θεμελιώδη ρόλο στην πολιτισμική καλλιέργεια και εκπαίδευση του παιδιού, καθώς το μυούν στον παγκόσμιο πολιτισμό, συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αισθητικής αντίληψής του, οξύνουν την κρίση του, είναι απαραίτητες για την ολοκληρωμένη αντίληψη του κόσμου και της θέσης του σε αυτόν, ενώ συγχρόνως το φέρνουν σε επαφή με αρετές, όπως η ενόραση και η ατομική πειθαρχία. Οι τέχνες συμβάλλουν, παράλληλα, στην καλλιέργεια της δημιουργικής σκέψης και δράσης, στην ενίσχυση της ικανότητας για δημιουργία και καινοτομία, στην πραγμάτωση πρωτοβουλιών και στην επίλυση προβλημάτων, ενώ ενισχύουν την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης.

Η διαρκής προσπάθεια του παιδιού να κατανοήσει και να συνειδητοποιήσει την ύπαρξή του, τις σκέψεις και τα νοήματα του κόσμου συνεπικουρείται από τη συ­στηματική καλλιτεχνική αγωγή, καθώς το παιδί αποκτά τη δυνατότητα να εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο και να κατανοεί καλύτερα τον εξωτερικό. Κατ' επέκταση, η καλλιτεχνική αγωγή είναι απαραίτητο κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης και συμ­βάλλει εξίσου στην προσωπική πλήρωση, μέσω της έκφρασης, της γνώσης και της εμπειρίας.

Η αισθητική αγωγή των μαθητών μέσω της εικαστικής καλλιέργειας, της αποκωδικοποίησης και ανάγνωσης του έργου τέχνης, σε μια εποχή που κατακλύζεται από εικόνες, τελικά δεν αποτελεί πολυτέλεια, αλλά συνιστά ένα σημαντικό εργαλείο επίτευξης διδακτικών και συναισθηματικών στόχων, που συντελεί στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους.