Μουσικά Παιχνίδια ως εργαλεία μη τυπικής μάθησης και δημιουργικής ανάπτυξης

Abstract

Η παρούσα μελέτη εξέτασε τη σημασία των μουσικών παιχνιδιών ως εργαλεία άτυπης μάθησης και δημιουργικής ανάπτυξης. Η εκπαιδευτική παρέμβαση αντλεί τις αρχές της από τον εποικοδομητισμό (constructivism) και τον κατασκευαστισμό (constructionism), δημιουργώντας ένα μαθησιακό περιβάλλον που ενθαρρύνει την ανάπτυξη μουσικών γνώσεων και δεξιοτήτων. Στόχος ήταν η βελτίωση των διδακτικών πρακτικών σε μάθημα μουσικής εκπαίδευσης φοιτούντων νηπιαγωγών μέσω της ανάλυσης των διαδικασιών μουσικής διδασκαλίας και μάθησης. Η έρευνα επικεντρώθηκε στις εμπειρίες και στις στάσεις μιας ομάδας 12 φοιτητριών νηπιαγωγών, που παρακολούθησαν το μάθημα «Μουσική Εκπαίδευση στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία» υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού-ερευνήτριας, το εαρινό εξάμηνο 2022. Ακολουθώντας τη μεθοδολογία Design-based Research (DbR), εφαρμόστηκε η Στρατηγική Άτυπη Προσέγγιση (Strategic Informal Approach-SIA), μια διδακτική μέθοδος που επικεντρώνεται στη συνεργατική μουσική δημιουργία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι φοιτήτριες υποδέχτηκαν τη διαδικασία μάθησης και τις επιμέρους δραστηριότητες με ενθουσιασμό. Συμμετείχαν ενεργά στη διαδικασία, με έμφαση στη συνεργατική δημιουργία μουσικών παιχνιδιών. Η εμπλοκή τους ενίσχυσε τόσο τις μουσικές όσο και τις παιδαγωγικές τους δεξιότητες, οδηγώντας τις σε θετικές αλλαγές στις στάσεις τους απέναντι στη μουσική διδασκαλία. Μέσω αυτής της πρακτικής, οι φοιτήτριες απέκτησαν πολύτιμες εμπειρίες και αυτοπεποίθηση, ενώ η συμμετοχή τους σε αυθεντικές συνθήκες μουσικής διδασκαλίας-μάθησης συνέβαλαν στη βαθύτερη κατανόηση και εφαρμογή της μουσικής στην εκπαιδευτική διαδικασία και στη δημιουργία μιας κοινότητας μάθησης.