Ψηφιακός Γραμματισμός και Γραμματισμός στα Μέσα: Ενδυνάμωση των Ψηφιακών Δεξιοτήτων των Πολιτών

Περίληψη

Οι διαρκείς εξελίξεις της τεχνολογίας, ιδιαίτερα η μετάβαση από τη μαζική στη διαδικτυακή επικοινωνία, τροφοδοτεί τον μετασχηματισμό των διαδικασιών διδασκαλίας και μάθησης. Νέοι γραμματισμοί έχουν αναδυθεί τα τελευταία 50 χρόνια, όπως ο γραμματισμός στα Μέσα, ο πληροφοριακός γραμματισμός, ο γραμματισμός στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠ Ε) ως αναγκαιότητα των νέων δεξιοτήτων που χρειάζεται να αναπτύξουν οι πολίτες στη σύγχρονη κοινωνία. Ο ψηφιακός γραμματισμός  μπορεί να θεωρηθεί ένας γενικότερος όρος, ο οποίος εμπεριέχει τους υπόλοιπους γραμματισμούς ή αλφαβητισμούς, που αναδύονται στην « Εποχή της Πληροφορίας μιας Δικτυωμένης Κοινωνίας» (Castel ls, 1996). Στο άρθρο παρουσιάζονται οι νέοι γραμματισμοί της ψηφιακής εποχής, με έμφαση στον Ψηφιακό Γραμματισμό και τον Γραμματισμό στα Μέσα καθώς και οι μεθοδικές προσπάθειες των ευρωπαϊκών χωρών και οργανισμών να προσεγγίσουν τις νέες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται. Στο πλαίσιο των προσπαθειών αυτών, το άρθρο εστιάζει στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Ψηφιακών Δεξιοτήτων των Εκπαιδευτικών (DίgCompEdu) και στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Ψηφιακών Δεξιοτήτων των Πολιτών (DίgComp2.0), τα οποία παρέχουν μια κοινή γλώσσα και προσέγγιση που υποστηρίζει τον διάλογο και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών διασυνοριακά. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται το Σχέδιο Δράσης για την Ψηφιακή Εκπαίδευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καθώς και καλές πρακτικές Ψηφιακού Γραμματισμού και Γραμματισμού στα Μέσα, όπως αναδεικνύονται από τη βιβλιογραφική επισκόπηση και εφαρμόζουν τους άξονες των Ευρωπαϊκών Πλαισίων DigCom pEd u και DigCom p2.0.