A constructional approach to the marker (o)pu [(ό)που)]: Diachronic evidence for the relativizer to adverbial polysemy

Περίληψη

Στην εργασία αυτή ερευνούμε τη διαχρονική εξέλιξη του δείκτη (ό)που από αναφορική σε επιρρηματική λειτουργία κατά τη Μεσαιωνική Ελληνική, υποστηρίζοντας ότι η επανανάλυση πραγματοποιείται μέσα από μεταβατικές χρήσεις που καθορίζονται εξίσου από συντακτικά και πραγματολογικά χαρακτηριστικά και επιδέχονται διπλή ερμηνεία. Η συνύπαρξη συντακτικο-πραγματολογικών παραγόντων στα καίρια για την αλλαγή περιβάλλοντα αναδεικνύει την ανάγκη να αναλυθούν αυτά ως γραμματικές δομές. Η διαχρονική έρευνα σε σώματα κειμένων της μεσαιωνικής δημώδους ενισχύει εμπειρικά την ύπαρξη τέτοιων μεταβατικών δομών, δείχνοντας ότι η επιρρηματική λειτουργία εξαρτάται από την εμφάνιση και καθιέρωσή τους. Οι μεταβατικές δομές αφορούν και την ανάλυση του (ό)που ως πολυλειτουργικού γραμματικού δείκτη αφού ενσωματώνουν τα κοινά χαρακτηριστικά διαφορετικών συντακτικών λειτουργιών.